Çınar'a şubat tatili olmadıysa da biz tatil ilan ettik bi kaç günü Zonguldak yollarına düştük. Çoktandır yapmak istediğimiz aile büyükleri ve kabir ziyaretlerimizi yapmak üzere.. Ne yazık ki gideceğimiz sabah Çınar ateşlendi. Doktora gittik. çok yüksek değil gidebilirsiniz dedi. Ama ilk defa Çınar'ımın ateşi dört gün sürdü.. Çınar Zonguldak'tan hiç bişey anlamadı. Bişey yiyemedi. İlaç içip uyudu sürekli.. Sadece son gün biraz daha iyileştiğinde lise arkadaşımı ziyarete gittiğimizde onun oğullarıyla oynadığı zaman kaldı hafızasında.. Çağın ve Kuzey ile monsuno oynadılar.. Bizde bir tane vardı tesadüf yanımızda, onlarda ise birsürü.. hatta ayrılırken Çağın abisi Çınar'a bir tane kendininkilerden hediye etti. Biz 20 yıl sonra görüşmenin keyfiyle sohbete daldık, çocuklar da oyuna... Hem bizim için hem onlar için çok keyifli bir gün oldu..
Üzerinden çok zaman geçti, ben de çok bişey hatırlamıyorum yazacak.. Doyamadan döndüğümüz harika günler geçirdik. Erikler olunca yine gideriz inşallah...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder