Atölyede misafirimiz vardı;))

 İşte bu güzellik benim kuzenim aslında ama Çınar'ın kardeşi-arkadaşı da aynı zamanda... Asiye Zeynep bugün üç saatliğine misafirimizdi. Çınar abisini çok sevse de arada annesini hatırlayıp "anne ditti" deyip içlenmesi, elini yüzüne kapayıp ağlamaya başlaması içimi eritti. Hani feryat figan ağlasa üzülmüücem. Neyse çok uzun sürmedi, ara ara hatırlayıp sızlandı sadece. Ne kadar çok mimiği büyükannemi hatırlattı bana, şaştım kaldım doğrusu. İsmiyle beraber neredeyse bütün mimiklerini de mi almış.

 Çok güzelsin çok:))

 Akşam parkta Simge'yi beklerken. Bu fotoğrafa bakınca elindeki arabayı parkta unuttuğumuz aklıma geldi. En sevdiği arabası Boost. Nasıl yaptım bu hatayı bilemiyorum. Gecenin bu saatinde çok kızdım şimdi kendime..

Sonrasında aşağıya doğru nasıl indik birden. En aşağılara kadar. Sonra simge geldi onunla oyunlar. Koşarak eve gelirken hiç hatırlamadık. Çoktan yerinde yeller esiyordur :((( Git al arabanı yoksa alırlar dedim ve almadan ayrıldık mı oradan hatırlayamıyorum ve nasıl oldu da ben dönüp almadım bilemiyorum.. Bir minik arabayı olay haline getirmek değil de nasıl bir dalgınlıktı benimkisi ona kızıyorum... neyse.. kayıplarımız sadece bunlardan ibaret olsun....